Pierwsze kazanie na Wigilię Narodzenia Pańskiego (Evangelizo.org)
Niebiosa, nadstawcie ucha! Ziemio, słuchaj uważnie! Niech każde stworzenie, niech szczególnie człowiek uniesie się w podziwie i zawoła w uwielbieniu: „Jezus Chrystus, Syn Boży, rodzi się w Betlejem Judzkim”. Jaką słodszą wiadomość można by ziemi jeszcze ogłosić? Czy słyszano coś podobnego, czy świat dowiedział się o czymś podobnym? „W Betlejem Judzkim rodzi się Jezus Chrystus, Syn Boży”. Kilka małych słów, aby wyrazić uniżenie Słowa Bożego, które stało się małe, ale jaka słodycz w tych słowach! „Jezus Chrystus, Syn Boży, rodzi się w Betlejem Judzkim”. Narodziny niezrównanej świętości: zaszczyt dla całego świata, radość wszystkich ludzi ze względu na ogromne dobro, które jest im dane, zdziwienie aniołów ze względu na głębię tej tajemnicy, której nowości nie da się z niczym porównać (por. Ef 3,10). „Jezus Chrystus, Syn Boży, rodzi się w Betlejem Judzkim”. Wy, którzy leżycie w prochu, wstańcie i sławcie Boga! Oto Pan nadchodzi ze zbawieniem, oto przybywa Namaszczony Pański, Jego Mesjasz, oto On przychodzi w swej chwale. Błogosławiony ten, który czuje się pociągnięty przez niego i „biegnie do wonności Jego olejków” (PnP 1,4 LXX): ujrzy „chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca” (J 1,14). Wy zatem, którzy jesteście zagubieni, odetchnijcie! Jezus przychodzi zbawić to, co zginęło. Wy, chorzy, powróćcie do zdrowia: Chrystus przychodzi nałożyć balsam miłosierdzia na ranę waszych serc. Zadrżyjcie z radości, wy wszyscy, którzy macie wielkie pragnienia: Syn Boży schodzi do was, abyście stali się współdziedzicami Jego Królestwa (Rz 8,17). Tak, Panie, błagam Cię, uzdrów mnie, a będę zdrowy, zbaw mnie, a będę zbawiony (Jr 7,14); uwielbij mnie i prawdziwie będę w chwale. Tak, „Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze – święte imię Jego!” (Ps 102,1). Syn Boży stał się człowiekiem, aby z ludzi uczynić dzieci Boże.
źródło: Ewangelia.org
